jueves, 25 de julio de 2013

ÁRBOL





ÁRBOL
___________________________________________

Mi amado árbol
Tu enrojecida espalda
Haré sanar con mi aliento
Soplare desde el fondo de mi corazón
Todos las medicinas
Aquellas que en su canto los pajaritos
Ayer me han dejado
Solo en mi podrás amainar tu dolor
Yo soy el que te recuerda
He guardado tu sangre verde
El esta escondido
En las dos manitas de tu hijo
Cuando aquellos se vayan
Diciendo dentro de ellos
Ya hemos terminado todo
Ya esta asesinado
Entonces haré soltar
De las manos de tu hijo
Esta tu sangre verde
Para que le quites la sed a nuestra seca tierra
Para que otra vez de ella Tú Te levantes
De tu tronco saldrán grandes brazos
De verdecito se vestirán
Entonces otra vez incontables aves
De donde todavía retornaran
Trayendo en sus plumas semillas
Para quitar el hambre de nuestra tierra
Ella se las comerá aprisa
Y rápido también en la mañanita
Una
suave lluvia hará brotar
Innumerables hijitos
Tanto que no puedas contarlos

*RUTH VEGA 

Munaska hatun mallki
Pukachaska wasaykita
Tanichisaq pukuyniywan
Pukusaq sonqoy ukumanta
Llapan hampikunata
Hakay urpichakunan takiyninpi
Qayna unchay saqerpariwaranku
Ñoqallapunin tatichinki nanayniykita
Ñoqan kani yuyariqniyki
Wakaychanin qomer yawarniykita
Paqasqan kasian
Wawaykiq iskiy makichankunapi
Hakaykunan pasaqtinmi
Ukuqninpi nispasianku
Tukurinchisñan llipinta
Sipiskaña kasian
Cheyñan kacharirichisaq
Wawaykiq makichankunamanta
Key Qomer yawarniyqita
Chaki hallpachista
Chakiyninta quechunaykipas
Hoqmanta paymanta Kan sayarinaykipaq
Tulluykimantan hatun makikunan lloqchimunkan
Qomerchallaña pachaqamunqaku
Cheymi hoqmanta sinchi urpikuna
Maymataraqcha kutimunkaku
Palankunapi mujukunata aparimuspa
Hallpanchis yarkayminta kechunanpaq
Payka mijurapunka oskaylla
Oskayllapis tutachallamanta
Llampu paracha waqwachimunka
Sinchi wawachakunata
Manan yupaspa atinaykipaq

*RUTH VEGA
___________________________________________

1 comentario:

Rembrandt dijo...

Cuánta ternura hay en este poema, es realmente precioso.

Gracias por acercarnos a Ruth Vega.

REM

18.04.2024

            Maduramos a la tierra de la ausencia. En el sol anaranjado que oculta tus ojos de miel. El aletargado vuelo de tus pestañas, cua...